’t Is niet voor ’t een of ’t ander… maar we zitten ondertussen aan wedstrijd 5. We waren aan een patroon begonnen: 1x winst, 1x verlies, 1x winst, 1x verlies. Het was dus weer aan “winnen”.
Dat winnen leek na set 1 ook aardig te lukken: er werd zeer mooi gevolleybald aan beide zijden van het veld met lange rally’s als gevolg. De punten gingen echter grotendeels naar Voteroes. Hoera! … maar misschien niet geheel representatief voor het niveau aan beide kanten.
De dames van Hoeilaart hielden er na set 1 echter de moed in en kwamen steeds meer in de match. Het wisselen bij Voteroes – om iedereen mooi aan bod te laten komen – leek ook deze wedstrijd geen evidentie om sterk aan set 2 te beginnen. Het ligt daarbij niet aan het niveau van de individuele spelers, dat zeker niet… maar wél aan het minder ingespeeld zijn op elkaar. Het is telkens weer wat zoeken.
De punten kwamen daardoor nét niet eerder dan nét wel. Bovendien werd er aan de overzijde geen opslag gemist, mooi gedekt en werden de gaatjes dicht gelopen. We konden vandaag dan ook enkel onze meerdere erkennen in Hoeilaart, maar het smaakt wel naar een revancheke bij de terugwedstrijd!