In 2022 vierden we het veertigjarig bestaan van Voteroes. Hoewel er wat twijfel bestond over de exacte ontstaandatum – begon het dan toch al niet in 1981 met enkel enthousiastelingen? – werd 1982 als de officiële competitiestart uitgeroepen.
We vierden onze verjaardag daarom graag met een eigen tornooi met Voteroes Anciens (onze oudleden), de ploegen Sleuvoc, Lovoc en Som6 die historisch gezien met ons verwant zijn en met nieuwe sponsors en kraakverse wedstrijdtenues. Hoera!
Onze historiek
Irène, onze penningmeester, enthousiaste supporter én het boegbeeld van de ploeg, bevroeg Griet & Paula, Liliane en Betty. Zij waren er van het begin bij. Het relaas van deze Anciens – of zoals Betty hen noemt ‘oldtimers’ – vind je hier!
Bedankt Griet & Paula, Liliane en Betty,
om deze persoonlijke versie van Voteroes’ ontstaan met ons te delen.
Waar liggen de zaadjes van Voteroes?
door Paula & Griet
Bij Griet en Paula! De kriebel om volleybal te kunnen blijven spelen, als anciens van Wevok (volleybal St. Joris Weert) was groot. Daarom gingen we op zoek naar een zaal en vonden we die in het Sint Pieterscollege te Leuven. Vervolgens schakelden we de Passe-Partout in om leden te werven.
En zo geschiedde; 40 jaar geleden legden we de fundamenten voor ‘Volleybal tegen roesten’ en wees maar zeker, Voteroes is nog altijd niet verroest.
Ballen aangeschaft, verzekering voor de leden afgesloten, ( 1.100 frank lidgeld werd betaald in ’t jaar 1982 volgens ’t uitgaven boekje van Irène). Paula nam de training voor haar rekening, Griet de organisatie en daar gingen we!
Met Marina, Irène, Betty, Dina, Maxi-Jeanne, Mini Jeanne, Relinde, Lilianne, Nicole Vandiest en nadien Rit. Genoeg volk dus om matchkes te spelen en dat deden we met veel lol. Ook achteraf…
Onze gezellige ouwe zaal moesten we achterlaten, daar kwam een nieuw sportcomplex, maar daar konden we niet op wachten, scheutig als we waren.
Voor zover ons geheugen meedoet verzeilden we toen in de zaal van den Eddy die de University Squash Club runde in de Rapengang te Leuven. Eddy zijn zaal was te klein, zodat we bij het opslaan met één voet in het veld mochten staan, een voetje vóór dus.
Want vanaf toen speelden we in recreatie competitie met blauwe nummers op ons geel giléke bekomen via Liliane. Volgens ons waren we goed genoeg 😉 !
Zoals bij de ‘echten’ gingen we één keer per jaar op trainingskamp; o.a. in Virton, Poperinge, in de Voerstreek, … en we deden mee aan toernooien aan zee.
De ploeg groeide aan met nieuw en jong volk: we denken zelf aan Lieve Coppens, Kathleen, Mia, Kris, Nina, enzovoorts – teveel namen om op te noemen! Zeker niet te vergeten zijn Marie-Jeanne die jaren voorzitster is geweest, Betty, Rit en nog anderen!
Na +/- 6 jaar hebben we de pijp aan Maarten gegeven en Irène, Relinde, en Liliane hebben die verder ‘gerookt’, vastberaden en tot op de dag van vandaag, in 2022, zijn zij het Voteroesvaandel hoog blijven dragen.
Met een dankbaar hart daarvoor,
Griet en Paula
Voteroes, grosso modo een begin
door Betty
Een aankondiging in de Passe-Partout destijds: “Liefhebbers gezocht om aan te sluiten bij een vrouwenploeg”. Locatie: Leuven, een zaal met podium in het Jozefietencollege.
Woensdagavond, kerels naar huis, enkel hier en daar een pater.
Oprichters: drie etalagisten, iemand kende iemand die iemand kende, enkelen kwamen gedurfd af op de advertentie. Het waren tijden met nog weinig vrouwen in het straatbeeld. Een gewaagde onderneming zodus.
Een naam? Volleybal tegen het roesten “Voteroes”. We zouden niet roesten, niet rusten, spelen om te leren, leren om te spelen! Het werd een snelle match tussen de deelneemsters, van een divers pluimage, diverse leeftijden, talenten, er werd veel gelachen en de après-ski namen we erbij. Beroemdheden kwamen mee aan boord, om nadien weer te verdwijnen.
Wisselende trainers en fluiters, altijd man volk.
Er heerste een groepsgevoel van eerste aanleg. Iedereen had zijn eigen inbreng, niettemin was er een zekere supervisie, orde en netheid, soms à la Margaret Thatcher.
Via een zaal in een andere school in de buurt van de Tervuurse Poort (korte periode) kwamen we terecht bij “ Den Eddy” in de Rapengang, een duister steegje aan de toenmalige Kazerne, laten we het buurt van de Parkpoort noemen. Er was een zaal met slechts één terrein, hetgeen een grote intimiteit gaf, je moest via de bar in en uit, daar waren wel kerels te vinden.
“A woman needs a man, like a fish needs a bicycle” schreef Germaine Greer.
Voteroes werd bevolkt door vrouwen die van vrouwen hielden, moeders met of zonder echtgenoot, vrouwen met een zware en minder zware rugzak, parels die nood hadden aan blijdschap, spanning, verbondenheid, existentiële momenten.
In een volgende fase kwam de marketing erbij, gele shirts met nummers!
Matchen thuis en op verplaatsing met oldtimers en de friet, alcohol en Fristy om de vreugde van de overwinning te vieren of het verdriet van het verlies door te spoelen.
Trainingskampen werden georganiseerd, zo ver mogelijk van huis, we leerden dat koeien betere melk gaven op de tonen van muziek, alle mogelijke bereidingen van porei, gesprekken over leven en dood, en alles wat daartussen ligt.
Nog geen pandemie, we konden elkaar omhelzen van blijdschap, zonder reserves. We konden spreken alvorens te denken.
Waarom zijn oldtimers knapper dan de wagens van vandaag ? Zou dat ook voor mensen gelden?
Nog dit:
Eén van de mogelijkheid om de mensheid in op te delen is in hen die lichtjes in de ogen hebben en hen die dat niet hebben. Bij sommigen zijn de lichtjes al vroeg uitgegaan, bij anderen branden ze non-stop.
De lichtschakelaar staat op verdrietig, lach of ernst, maar branden doet hij altijd. Daaraan kan je een Voteroeslid herkennen.
We kunnen niet voorbij gaan aan het feit dat er eentje in het oog blijft springen, een soort boegbeeld, met haar vooroorlogse onderhandse opslag, niet meer weg te denken ¨(nvdr: ons Irène 🙂 ).
Alles is cinema. Heeft een mens eigenlijk voldoende hersencapaciteit om altijd maar meer en meer herinneringen op te slaan? Verhalen verdragen geen werkelijkheid. Ze moeten een begin, midden en einde hebben, daar heeft de realiteit geen boodschap aan. Het boegbeeld bleef “zagen” over ons “ begin”, ze loog dat jongeren per sé het begin willen kennen. Dit stukje geschiedenis van Voteroes is dus een gecomprimeerde persoonlijk versie. Hopelijk een aanzet voor andere beginners!!
Proficiat met de 40ste verjaardag
door Liliane
Het moment om even terug te kijken. Het lijkt wel gisteren dat ik als antwoord op een piepklein briefje dat in mijn brievenbus was terecht gekomen, reageerde om lid te worden van VOTEROES.
Een beetje verlegen, want ik kende er niemand, maar mijn nieuwsgierigheid was geprikkeld! Wat ben ik blij dat ik deze stap heb gezet zoveel jaren geleden. Voteroes heeft mij vriendschap en heel veel plezier gegeven.
Al vlug voelde ik me er helemaal thuis, met dank aan allemaal, maar vooral aan Irène, Relinde, Betty, Marina, Griet, Paula, Nicole, Marie-Jeanneke, Rit en vele anderen.
Wie herinnert zich niet de woensdagavonden bij Eddy? Vooral na de training werden wij een hechte groep. Dit waren ook de momenten dat er heerlijke uitstappen werden georganiseerd. Enkele kleine voorbeelden: onze trainingskampen aan de zee en in Sankt-Vith, de uitstap naar Amsterdam, onze eigen tornooien en nog zoveel andere! Enkel goede herinneringen!
Op een zeker moment stapte ik naar een vergadering van de Sportraad van Leuven om Voteroes te vertegenwoordigen. Ik werd er meteen aangesproken om tot het bestuur toe te treden. In geen tijd werd ik secretaris van het bestuur dat ook enkel uit sympathieke mensen bestond.
Voteroes heeft inderdaad geschiedenis geschreven. Wie had ooit gedacht dat de groep na 40 jaar nog steeds zou bestaan en zelfs floreert.
Nog even en Voteroes wordt KONINKLIJK!
Liliane
Jubileumtornooi 11/12/’22
Het Tornooi Bervoets dat in 2018 voor het eerste georganiseerd werd, kreeg een vervolg! Op zondag 11 december 2022 ontvingen we onze oud-spelers – de Anciens – en onze vrienden van Sleuvoc, Lovoc en Som6 in het sportcomplex van Kessel-lo.
13 u.
13.30-17 u.
17 u.
17.15 u.
18.00 u.
TORNOOIREGLEMENT
👍 Twee sets van 21 punten, geen 2 punten verschil
👍 Maximale speeltijd per wedstrijd 30 minuten. Indien niet klaar met de tweede set, is de stand na 30′ bepalend
👍 1 punt per gewonnen set, 1 extra punt voor de winnaar van de match (meeste punten)
👍 Bij gelijkheid van punten na de 5 wedstrijden geeft het totaal aantal gewonnen punten (alle sets opgeteld) de doorslag
👍 We voorzien scheidsrechters, maar indien nodig kan iedere ploeg gevraagd worden een scheids te leveren voor 1 of meerdere matchen