Op een hete lentedag gaan volleyballen betekent zweten in de sporthal nog vóór je aan de opwarming begonnen bent. Zo geschiedde – het was zelfs zweten om een toilet te vinden, want “donderdag sluitingsdag” betekende dat het sanitair “niet beschikbaar” was. Na wat omzwervingen kon je toch een deur vinden, maar dan moest je je ding in het donker én zonder wc-papier weten te klaren. Gelukkig was er fairplay in de gangen en werden papieren zakdoekjes fijn gedeeld.
Met de dames van de Tramateurs én de Tramboerekes was het zo meteen gezellig keuvelen, de sfeer zat goed. Ook op het veld zat de sfeer er meteen in. De wedstrijd was spannend, maar Voteroes wist een vuistje te maken. We spraken in een time-out af om ons nog sterker te tonen – “1-2-3-BAM!” om het in Lies haar woorden te zeggen. Het werd na wat zwoegen en véél zweten daardoor toch relatief vlot 18-25.
In de tweede set gingen we voort op hetzelfde elan, tot een dame een aanval aan de 3-meterlijn deed, die niet reglementair leek te zijn. Wanneer Geertrui de scheids aansprak reageerde hij kordaat dat het niet klopte. We speelden verder en Geertrui zag dat ze inderdaad in fout was. Na afloop van de set – die we wonnen met 22-25 – verontschuldigde ze zich bij de scheids… maar die aanvaardde de excuses niet. Integendeel, hij stelde dat wij de fouten maakten, dat onze passeur te snel vertrok bij opslag. De boodschap was duidelijk: Voteroes had er bij de scheids gelegen.
We spraken af “we antwoorden met de bal!” en “we blijven spelen met de glimlach”, maar toch werd het in de 3de set moeilijker. De net-uit-ballen of toch-eens-een-opslag-missen-ballen maakten dat we in de 3de set tot 20-21 kwamen. Vervolgens sloegen we een bal binnen, maar de scheids gaf hem uit. De fairplay van de Tramateurs mag hier dan in de spotlight gezet worden: zij zeiden spontaan dat de bal inderdaad duidelijk (!) binnen was, maar de scheidsrechter hield voet bij stuk… de derde set verloren we met 25-21.
Ondanks die tegenslag, lieten we onze koppekes niet hangen – we pepten elkaar nogmaals op en zeiden nogmaals “we antwoorden met de bal!”. We wilden deze wedstrijd echt wel binnenhalen. Met een flinke portie goede moed begonnen we aan de vierde set. We pakten meteen een flinke voorsprong en we voelden dat het goed kwam. Met overtuigende 17-25-cijfers wonnen we!!
Als kers op de taart bleek één dame van de Tramboerekes tóch een sleutel van de douches te hebben – dat dat zàlig was, zo’n douche na zo’n oververhitte match! Bedankt dames in Zemst, het was fijn vertoeven bij jullie!
