Het was heel tof! Iets wat aan de late kant arriveren we zaterdag in Zemst. Zo’n match om 18u, eet je dan het best ervoor of erna? Het handigste blijkt te zijn dat je net als Sanne een familiefeest hebt in de namiddag waarbij je om 15u30 warm eet.

Na een korte opwarming – de tegenstander is bang dat de match niet om 20u gedaan gaat zijn en er wordt gevoetbald na hen – worden de belangrijkste taken besproken: wie gaat de setstanden bijhouden en doorgeven aan Irène? Wie maakt er achteraf een verslagje? Al snel wordt in groep beslist dat we na de match een foto maken met de titel ‘Het was tof’ en dat het tof was, is nog eens uitgekomen ook!

Met koude vingers beginnen we aan de eerste set. We nemen geen blitzstart, maar voelen wel dat er meer inzit. De koude en donkere zaal, het lawaai van de match naast ons, het net dat aan 1 kant veel te hoog hangt, de scheidsrechter zonder fluitje en een puntenzetter die er al eens met 10 punten naast zit, brengen ons toch wat van ons stuk, maar gelukkig halen we de eerste set binnen: 20-25! Wat onthouden we vooral van de 1e set? Onze trainster Kaat is het duidelijk nog niet verleerd en Sarah kan zelfs als ze heel moe is van een hele dag werken nog prachtige opslagreeksjes maken!

In set 2 en 3 zijn we duidelijk geacclimatiseerd, is er een nieuwe scheidsrechter die wél een fluitje bij heeft en volgt het ene punt het andere in sneltempo op. Hier en daar een opslagmissertje en kleine eigen fout, maar vooral veel pret op het veld en met 12-25 en 15-25 zijn de 3 punten al om 19u15 binnen!

VO-TE-ROES!!!!