De eerste match in de Volleyvriendschap is ook afgerond. Misschien waren we wat meer zenuwachtig omdat de Vriendschap toch altijd dat tikje moeilijker lijkt dan de Sporta-competitie… of ook niet. Misschien hadden we het moeilijk met de stevige opslagen van Kevoc en onze eigen recepties… of ook niet. Misschien waren we gewoon wat ontgoocheld dat Irène haar rood truitje in de was lag… of ook niet 🙂 . Je hoort het al, we zoeken naar antwoorden waarom we toch nét geen vuist konden maken tegen Kevoc, al was het in de laatste set nog spannend tot het laatste punt (24-26).
We onthouden echter liefst dat scheidsrecht Geert vond dat we ons actief en kranig geweerd hebben, dat Irène & Nicole ons weer fijn ondersteunden in deze match, dat we met de mix ervaren-nieuwe spelers toch best goed voor de dag komen zo in het begin van het seizoen en dat Geertrui een schuifduik deed naar een bal én hem zowaar redde (dat is zowat even zeldzaam als een zonsverduistering!). We steken onze neus dus trots in de lucht, en gaan met de borst vooruit de volgende match tegemoet.
… al zullen we woensdag toch stiekem allen ook extra oefenen op onze recepties… ??
