Het kon niet mis lopen met 4 supporters op een uitwedstrijd, toch?! Als die supporters dan ook nog eens actief geëngageerd zijn om punten te zetten én om VO-TE-ROES en HOP HOP HOP mee te scanderen, dan voel je je sterk op het veld.
Zo gebeurde het ook. We gingen de eerste set vliegend van start, met goede opslagen, mooie punten, schoon spel. Het waren vooral nog eigen foutjes die zorgden voor punten van de tegenstander. De set werd daardoor misschien spannender dan hij had moeten zijn, maar de setwinst was wel een feit.
In de tweede set merkten we dat we, omdat we maar met 7 waren, toch minder wisselden en daardoor sterker in ons eigen spel zaten. Hoewel we sterk speelden, groeide ook Spora in de wedstrijd en waren er wat sterkere opslagen. Het was minder zoeken, meer vertrouwen (al kan dat altijd nog beter, uiteraard), waardoor we ook de tweede set naar ons toe trokken.
In de derde set was het voornemen efficiënter te zijn. Dat lukte ook! Spora kon ons tempo niet meer volgen, we wonnen de laatste set met een mooie 11-puntenkloof.
Misschien was het meest spijtige aan de hele match dat er geen after drink meer kon zijn omdat de bar toe was – maar zoals Irène het zo mooi zei “Het is alsof we het gehad hebben”.
